Natuur & Kind...

Ik kan me nog goed herinneren dat ik als klein meisje zo verwonderd kon zijn over de natuur. De tijd stond stil wanneer ik keek, rook, voelde (en soms proefde) naar een vondst die ik gevonden had in het bos. De sporen in een boomschors, de houtachtige geur van het vochtige mos en de intense kleur van een kwetsbare klaproos die in de wei stond. Ik was de natuur volledig aan het ervaren en wilde er graag zorg voor dragen.

Als docent wil ik dit de kinderen graag mee geven en ze inspireren om de natuur werkelijk te gaan beleven. Dat kan alleen al zijn met het onderzoeken van een bloem of insect en de complexe schoonheid daarvan te waarderen.
Er is een computergeneratie opkomst, wat maakt dat kinderen concentratieproblemen krijgen, sociaal emotioneel minder ontwikkeld zijn en fysieke klachten krijgen. Ik streef ernaar om de groeiende vervreemding van de natuur tegen te gaan bij kinderen en wil ze graag gevoelig maken voor de schoonheid van de natuur.

Kunst is daarbij een prachtig middel die ik als open vorm in kan zetten. Ik kan als leerkracht de kinderen meteen vertellen hoe iets heet –‘’dat is een spar, dit is een vliegenzwam en wat je daar hoort is een roodborstje’’- maar dan verdwijnt de speelsheid. Op zich is dat niet verkeerd, maar ik pleit ervoor daar niet mee te beginnen. Het verschil tussen kunst en kennisoverdracht is dat kunst open is, een open eind heeft. Het bied de kinderen de mogelijkheid de natuur vanuit verschillende perspectieven in te gaan zien waarbij de zintuigen geprikkeld kunnen worden.
Wanneer kinderen een verbondenheid voelen met de natuur en henzelf kan ik het er met de kinderen over hebben hoe we zorg kunnen dragen voor de natuur en duurzaam kunnen
denken.

Hieronder zie je een beeld impressie met een korte beschrijving over wat ik met de kinderen al gedaan heb. Om de foto's volledig te zien kun je dubbel klikken op de afbeelding

​

​